مقایسه تنظیم هیجان بین کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی و کودکان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و کودکان بهنجار

هدف پژوهش حاضر مقایسه تنظیم هیجان بین کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی و کودکان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و کودکان بهنجار بود. روش پژوهش حاضر، از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه ششم شهر شیراز در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. نمونه این پژوهش ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر پایه ششم مبتلا به اختلال اضطراب جدایی و ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر پایه ششم مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر پایه ششم بهنجار بود که از مدارس سطح شهر شیراز با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم هیجان کودک و نوجوان (ERQ-CA) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره برای گروه های مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد بین سه گروه از نظر تنظیم هیجان [P=۰.۰۰۱, F=۸۷.۱۴ و مولفه ها]ی راهبرد ارزیابی [P=۰.۰۰۵, F=۸۷.۰۸ و مولفه ها]ی راهبرد سرکوب [P=۰.۰۰۱, F=۸۷.۰۳] تفاوت معنی داری وجود دارد. بنابراین با توجه به این نتایج پیشنهاد می شود در مداخله های بالینی، بر نقش تنظیم هیجان در افزایش خودآگاهی، همدلی و مهارت های ارتباطی به عنوان جزئی از مداخله های پیشگیرانه از این اختلالات تاکید گردد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، اختلال اضطراب جدایی ، اختلال اضطراب اجتماعی