پیشبینی اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی بر اساس سبک های دلبستگی با نقش میانجی دلزدگی تحصیلی در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی پیشبینی اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی بر اساس سبک های دلبستگی با نقش میانجی دلزدگی تحصیلی در دانش آموزان بود. روش این مطالعه توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان شهر مالرد در زمستان سال ۱۴۰۳ بودند. حجم نمونه بر اساس مدل کالین (۲۰۲۳) و با روش نمونه گیری در دسترس ۳۰۰ نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده های پژوهش شامل مقیاس پرسشنامه اعتیاد شبکه های اجتماعی (SNAS) گریفیث (۲۰۰۵)، مقیاس تجدیدنظر شده سبک های دلبستگی بزرگسالان (RAAS) کولینز (۱۹۹۶) و دلزدگی تحصیلی (ABSI) شارپ و همکاران ۲۰۲۱ بود. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که اثرات مستقیم سبک های دلبستگی بر روی اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی معنادار است. همچنین نتایج نشان داد که دلزدگی تحصیلی در رابطه بین سبک های دلبستگی با اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی نقش میانجی و معنادار دارد. همچنین مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (۰.۰۶۲=RMSEA و ۰.۰۵>p) و ۸۵ درصد از واریانس اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی تبیین می شود. با توجه به یافته های این پژوهش و نقش سبک های دلبستگی در اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی دانش آموزان، استفاده از نتایج این پژوهش برای کاهش اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی دانش آموزان پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی ، سبک های دلبستگی ، دلزدگی تحصیلی