بررسی نقش عوامل فردی و خانوادگی و اجتماعی در پیشگیری از رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی

یکی از مهمترین مسائل و مشکلات اجتماعی امروز در جوامع گوناگون، ناهنجاریهای رفتاری و روانی نوجوانان و روشهای مقابله با آنهاست. دوره نوجوانی که با تغییرات جسمانی، روانشناختی و اجتماعی گسترده ای همراه است، به دلیل خودمحوری و درک نکردن صحیح نوجوانان از رفتارهای خود، مرحله مهمی برای شروع رفتارهای پرخطر محسوب می شود بر این مبنا، نوجوانی یکی از حساس ترین مراحل زندگی در رشد و تکامل سلامت جسمی، روانی و اجتماعی می باشد. مرحله نوجوانی برای قریب به اتفاق افراد جوامع مختلف که می خواهند این مرحله را به سلامت طی کنند همراه با بروز مشکلات فراوان جسمی، روانی و اجتماعی است و منشا بسیاری از رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی در آنان می باشد، به همین دلیل هر نوجوانی در معرض رفتارهای پرخطر قرار می گیرد و این، اهمیت موضوع را بیشتر می کند. چهارچوب شناخت ی جدید نوجوانان منجر به تغییر در روابط، ساختار و عملکرد کلی خانواده می شود. اگر این دوره از زمان با موفقیت سپری نگردد، نوجوانان ممکن است مشکلات عاطفی و رفتاری را تجربه کنند. هدف از این نوشتار بررسی نقش عوامل فرد ی و خانوادگی و اجتماعی در پیشگیری از رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی نوجوانان است که به روش توصیفی- تحلیلی است و برای جمع آوری اطلاعات و داده های لازم از روش کتابخانه ای استفاده شده است که شامل کتاب ها و پژوهش ها و تحقیقات مرتبط با موضوع مقاله است. نتیجه این که عوامل فردی به تنهایی منجر به رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی نمی شود بلکه در تعامل با عوامل خانوادگی و اجتماعی است که احتمال درگیری نوجوانان به رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی را افزایش می دهند درک این عوامل برای طراحی و اجرای برنامه های موثر پیشگیری و مداخله در زمینه آسیب های اجتماعی ضروری است.

کلیدواژه ها:

آسیب های اجتماعی ، پیشگیری ، خانواده ، رفتارهای پرخطر ، نوجوانی