اثربخشی تکالیف شنیداری- حرکتی بر توجه و حافظه فعال کودکان دارای نارسایی توجه/ بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تکالیف شنیداری - حرکتی بر توجه و حافظه فعال کودکان دارای نارسایی توجه/ بیش فعالی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی (طرح پبش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان پسر با اختلال نارسایی توجه – بیش فعالی مدارس شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲ است که با نمونه گیری در دسترس ۳۰ دانش آموز پسر ۸ تا۱۱ سال انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش، آزمون کانرز والدین، آزمون ارزیابی توجه (نرم افزار IVA) آزمون حافظه فعال (WMTB-C) می باشد. شرکت کنندگان گروه آزمایش ۱۲ جلسه، سه بار در هفته هر جلسه ۴۵ دقیقه برنامه تکالیف شنیداری - حرکتی را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباط ی (آزمون تحلیل کوواریانس) تحلیل شدند. نرم افزار به کار رفته SPSS نسخه ۲۶ است. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) نشان داد؛ تکالیف شنیداری -حرکتی (با کنترل اثر پیشآزمون به عنوان عامل همپراش روی پسآزمون) بر بهبود نمرات حافظه فعال (۵۲۱/۵۲=F، ۰۰۰/۰=P و ۶۶۹/۰=η) و توجه (۸۹۲/۶۹=F، ۰۰۰/۰=P و ۷۲۹/۰=η) تاثیر معناداری داشته است. نتیجه کلی تحقیق نشان دهنده آن است که تکالیف شنیداری – حرکتی بر توجه و حافظه فعال کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه – بیش فعالی موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی ، توجه ، تکالیف شنیداری - حرکتی ، حافظه فعال