روش های الزام آور و غیر الزام آور حل و فصل اختلافات در مدیریت ساخت

این مقاله به بررسی نقش و تاثیر روش های الزام آور و غیرالزام آور در حل وفصل اختلافات مدیریت ساخت، با تاکید ویژه بر حقوق ساخت، می پردازد. با توجه به پیچیدگی های ذاتی پروژه های ساختمانی، تنوع ذینفعان و تعاملات چندجانبه آن ها، بروز اختلافات امری اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش، روش های الزام آور مانند داوری و مراجعه به دادگاه، و روش های غیرالزام آور همچون مذاکره، میانجی گری و ارزیابی خنثی مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفته اند. پژوهش حاضر از طریق تحلیل موردی و بررسی شواهد تجربی به ارزیابی اثربخشی این روش ها پرداخته است. یافته ها نشان می دهند که رویکرد ترکیبی در استفاده از روش های مختلف، به ویژه در چارچوب حقوق ساخت، می تواند به کاهش هزینه های حل اختلاف، صرفه جویی در زمان و بهبود بهره وری پروژه های ساختمانی منجر شود. این رویکرد همچنین توانایی تقویت همکاری میان ذینفعان و کاهش تنش های ناشی از اختلافات را دارد. نتایج ارائه شده می توانند راهنمایی برای بهبود فرآیندهای مدیریت اختلاف در صنعت ساخت وساز باشند.

کلیدواژه ها:

حل وفصل اختلافات ، حقوق ساخت ، روش های الزام آور ، روش های غیرالزام آور ، مدیریت ساخت