نقش گیاهان بومی در طراحی و مدیریت فضای سبز شهری

گیاهان بومی به عنوان عناصر کلیدی در طراحی و مدیریت فضای سبز شهری، نقشی حیاتی در ارتقای کیفیت محیط زیست شهری و پایداری اکوسیستم های محلی ایفا می کنند. این مطالعه به بررسی نقش گیاهان بومی در بهبود شرایط زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی شهرها پرداخته است. گیاهان بومی به دلیل سازگاری طولانی مدت با شرایط اقلیمی، خاکی و آب وهوایی منطقه، نیازهای کمتری به منابع مصنوعی مانند آب، کود و سموم دارند که این موضوع هزینه های نگهداری فضای سبز را کاهش می دهد. علاوه بر این، استفاده از این گیاهان به حفظ تنوع زیستی، کاهش آلودگی هوا و صوت، مدیریت آب باران و کاهش اثرات جزایر حرارتی شهری کمک می کند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که گیاهان بومی نه تنها به بهبود کیفیت زندگی شهری منجر می شوند، بلکه به افزایش احساس تعلق و هویت محلی در ساکنان شهرها نیز کمک می کنند. این مطالعه تاکید می کند که استفاده از گیاهان بومی در طراحی فضای سبز شهری می تواند به عنوان یک راهکار پایدار و موثر در حل چالش های شهری مدرن مانند تغییرات اقلیمی، کمبود منابع آب و آلودگی هوا مورد استفاده قرار گیرد. نتایج این تحقیق می تواند به برنامه ریزان شهری، طراحان فضای سبز و سیاست گذاران کمک کند تا تصمیمات آگاهانه تری در جهت ایجاد شهرهای پایدارتر و سالم تر اتخاذ کنند.

کلیدواژه ها:

گیاهان بومی ، فضای سبز شهری ، پایداری ، تنوع زیستی ، مدیریت محیط زیست.