تحلیل کارکرد دراماتیک نمای نقطه نظر در فیلم های اصغر فرهادی طبق نظریه نگاه خیره و مرحله آینه ای لکان

برای اصغر فرهادی به عنوان فیلمسازی مولف، همواره جهان کودکان و قضاوت های اخلاقی آنها درباره والدین شان حائز اهمیت بوده است. ژک لکان روانکاو فرانسوی نیز دو نظریه نگاه خیره دیگری بزرگو مرحله آینه ای را درباره رابطه والدین و فرزندان بیان نموده است. از طرفی، نمای نقطه نظر، بیننده را به تجربه بصری کاراکترهای فیلم نزدیک می کند. در پژوهش حاضر، چهار فیلم اصغر فرهادی به نام های جدایی نادر از سیمین، گذشته، فروشنده، قهرمان مورد تحلیل قرار گرفته است. ارتباط متقابل فرزندان و والدین شان از طریق نگاه کردن به یکدیگر، نکته ای بوده که هم لکان و هم فرهادی بدان تکیه داشته اند. و نمای نقطه نظر، دقیقا به بیننده نشان داده که کاراکترهای فیلم، چه تصویری را دیده اند. در این مقاله، کارکرد دراماتیک نمای نقطه نظر در فیلم های اصغر فرهادی طبق نظریه نگاه خیره و مرحله آینه ای لکان تحلیل شده است. ژک لکان، روانکاو فرانسوی، تلاش کرده تا با استفاده از روش دیالکتیکی هگل و زبان شناسی فردینان دو سوسور، آرای فروید را به نحوی بازنویسی کند که روانکاوی، در تحلیل تمام عرصه های حضور انسان مشارکت داشته باشد. فیلمسازی نیز به عنوان حرفه ای هدفمند و تاثیرگذار بر جوامع انسانی، می تواند مورد تحلیل راونکاوانه قرار گیرد. طی این پژوهش، به روش تحلیلی-توصیفی و از طریق تحلیل روانکاوانه دکوپاژ فرهادی، به جهان وی وارد شده و دانسته ایم که بسیاری از نماهای نقطه نظر کاراکتر های والدین در فیلم های فرهادی، منطبق بر نظریه نگاه خیره دیگری بزرگ و بسیاری از نماهای نقطه نظر کاراکتر های فرزندان در فیلم های وی، منطبق بر نظریه مرحله آینه ای بوده و برای او اهمیت دیدن و نگاه کردن بسیار بیشتر از حرف زدن بوده است. اصغر فرهادی، فیلمساز مولف ایرانی، همواره پیامدهای مشاهده رفتار و گفتار والدین بر شکل گیری شخصیت کودکان شان را در زیرلایه های متنی فیلم هایش به تصویر کشیده است.

کلیدواژه ها:

اصغر فرهادی ، ژک لکان ، نمای نقطه نظر ، مرحله آینه ای ، نگاه خیره ، دیگری بزرگ ، جدایی نادر از سیمین