بررسی حاد واقعیت در سینمای آمریکا بر اساس نظریات ژان بودریار (مطالعه موردی: تصویر دوریان گری، بازیکن شماره یک)
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی مطالعات میان رشته ای در ادبیات و هنرهای کاربردی، موسیقی، نمایش و سینما
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 110
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DSBM02_015
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
ژان بودریار فیلسوف فرانسوی اولین فردی بود که اصطلاح حادواقعیت را مطرح کرد. او در سال ۱۹۸۱ کتاب سیمولاکرا و سیمولیشن را نوشت و در آن شرح داد که چگونه وانموده های غیرواقعی جای واقعیت را گرفتند. وانموده ها ابتدا فقط از واقعیت تقلید کردند، سپس به چنان سرعتی تاکثیر شدند که دور تا دور واقعیت را پوشاندند و در نهایت واقعیت را در خفا به قتل رساندند. آنها واقعیت را کنار زدند و خود بر تختش نشستند. واقعا مرد و همه چیز به وانموده بدل شد، حتی خود ما. دنیای واقعی جایش را به دنیای حادواقعی پست مدرن شبیه سازی شده داد که در آن می توانی هرکسی که می خواهی باشی، به جز کسی که واقعا هستی. این اتفاق منجر به تغییر همه چیز شد و بیش از هر چیز بر روی هنر تاثیر گذاشت. در این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم که حادواقعیت به چه شکل در سینمای امریکا بروز پیدا کرده است. سی و شش سال قبل از کتاب بودریار فیلم تصویر دوریان گری ساخته شد، فیلمی که این سوال را مطرح کرد: چه می شد اگر وانموده ای می توانست از واقعیتی که از روی آن به وجود آمده واقعی تر باشد؟ و سی و شش سال بعد از کتاب بودریار فیلم بازیکن شماره یک ساخته شد که به این پرسش اینگونه پاسخ داد: تنها در صورت مرگ واقعیت است که وانموده ها می توانند واقعی تر از واقعیت شوند. اینگونه بود که حادواقعیت به وجود آمد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان