نقش آموزش مفاهیم و محتوای اجتماعی بر روند تحصیلی دانش آموزان

سازگاری اجتماعی یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در زندگی است که بر پایه روابط بین فردی و گروهی استوار است. در دوران ابتدایی، دانش آموزان با محیطی جدید و ناشناخته مواجه می شوند که در آن باید با کودکان دیگر و بزرگسالان ارتباط برقرار کنند و نقش های مختلف را ایفا نمایند. در این دوره، باورهای هوشی دانش آموزان می تواند بر سازگاری اجتماعی آنان تاثیر گذارد. باورهای هوشی به باورهای فرد درباره هوش و توانایی های خود اشاره دارد. این باورها می تواند بر عملکرد و رفتار فرد تاثیر گذارد. در مورد دانش آموزان، باورهای هوشی آنان می تواند بر نحوه برخورد آنان با چالش ها و مشکلات در کلاس و مدرسه تاثیر گذارد. اگر دانش آموزی باور داشته باشد که هوش و توانایی هایش محدود است، ممکن است در برابر چالش ها و مشکلات عقب نشینی کند و از تلاش و کوشش باز ایستد. از سوی دیگر، اگر دانش آموزی باور داشته باشد که هوش و توانایی هایش بالا است، ممکن است با اعتماد به نفس بیشتر و تلاش بیشتر در برابر چالش ها و مشکلات ایستادگی کند. بررسی این نظر گاه ها منجر به ارائه الگویی شده که در تحقیق حاضر به اجرا درامده است. نتایج حاکی از تاثیر قابل توجه روش یادگیری مشارکتی بر رشد مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دختران و پسران بوده است . نتایج تحقیق با بسیاری از نظر گاه ها ارایه شده و تحقیقات انجام شده همخوانی دارد . به منظور اجرای موثر روش یادگیری مشارکتی همکاری نویسندگان کتابهای درسی ، تصمیم گیرندگان آموزشی ، معلمان و والدین ضروری است .

کلیدواژه ها:

اجتماعی ، دانش آموز ، معلم ، سازگاری ، یادگیری