فراگیرسازی در آموزش و توانبخشی دانش آموزان با نیازهای ویژه

هدف پژوهش حاضر، بررسی مسائل و چالش های فراگیرسازی در آموزش و توانبخشی دانش آموزان با نیازهای ویژه در مدارس است. رویکرد پژوهشی به کاررفته در این تحقیق کیفی است که با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و تحلیل محتوای داده ها به شناسایی و تحلیل مسائل و راهکارهای موثر در این حوزه پرداخته است. مبانی نظری این مقاله مبتنی بر دیدگاه نظریه های آموزشی و توانبخشی است که تاکید دارند بر لزوم فراهم کردن فرصت های آموزشی برابر برای دانش آموزان با نیازهای ویژه در محیط های آموزشی عادی. سوال اصلی مقاله این بود که آیا می توان با استفاده از رویکردهای نوین در فراگیرسازی، کیفیت آموزش و توانبخشی این دانش آموزان را بهبود بخشید و چالش های موجود را کاهش داد؟ یافته های تحقیق نشان داد که، بهبود کیفیت آموزش و توانبخشی در مدارس، نیازمند هم افزایی بین معلمان، متخصصان توانبخشی و خانواده ها است و باید در فرآیند آموزش از استراتژی های انطباقی و فردی استفاده شود. همچنین، توجه به تعامل اجتماعی و محیط آموزشی مناسب از جمله مولفه های مهم در موفقیت فراگیرسازی این دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

فراگیرسازی ، آموزش ، توانبخشی ، دانش آموزان با نیازهای ویژه ، رویکرد کیفی ، کیفیت آموزش