کاربرد هوش مصنوعی در آموزش و تدریس: تحولی در پارادایم های سنتی

هوش مصنوعی (AI)، به عنوان یک فناوری انقلابی، در حال دگرگونی چشم اندازهای مختلف زندگی بشری است. این مقاله، به بررسی عمیق و جامع کاربردهای هوش مصنوعی در حوزه آموزش و تدریس می پردازد، حوزه ای که به طور سنتی، با روش های ثابت و غالبا یکسان، به انتقال دانش و مهارت ها مشغول بوده است. هدف اصلی این پژوهش، نه تنها شناسایی فرصت های بی شماری است که هوش مصنوعی در اختیار نظام های آموزشی قرار می دهد، بلکه تحلیل دقیق چالش ها و موانعی است که در مسیر پیاده سازی این فناوری نوین وجود دارد. در این مقاله، ابتدا به بررسی مبانی نظری هوش مصنوعی و زیرشاخه های مرتبط با آموزش، مانند یادگیری ماشین و پردازش زبان طبیعی، پرداخته شده است. سپس، با مرور پیشینه پژوهشی، تلاش شده است تا تصویری روشن از مطالعات انجام شده در این زمینه ارائه شود. این مرور، نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند در زمینه های متنوعی از جمله شخصی سازی یادگیری، ارائه بازخورد هوشمند، تولید محتوای آموزشی تعاملی و مدیریت کلاس درس، نقش موثری ایفا کند. هدف نهایی، ایجاد تحولی بنیادین در نظام های آموزشی است تا بتوانیم با استفاده از این فناوری نوین، نسل های آینده را برای مواجهه با چالش های پیچیده دنیای مدرن آماده کنیم.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، فناوری ، آموزش و تدریس ، یادگیری