ارزیابی اثربخشی آموزش مبتنی بر بازی در تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان

آموزش مبتنی بر بازی یکی از روش های نوین و موثر در نظام آموزشی است که با هدف تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان طراحی شده است. این پژوهش به ارزیابی اثربخشی این نوع آموزش در بهبود تعاملات اجتماعی و توانایی های ارتباطی دانش آموزان پرداخته است. یافته ها نشان می دهند که بازی های گروهی و تعاملی به دلیل ایجاد فرصت برای تعاملات مثبت، همکاری، و حل مسائل جمعی، نقشی کلیدی در ارتقای مهارت های اجتماعی ایفا می کنند. این بازی ها علاوه بر فراهم کردن محیطی جذاب و پویا، به دانش آموزان امکان می دهند تا در فضایی غیررسمی، رفتارهای اجتماعی مناسب را تمرین کرده و اعتمادبه نفس خود را در برقراری ارتباطات بین فردی افزایش دهند. همچنین، نتایج پژوهش نشان می دهند که آموزش مبتنی بر بازی تاثیر بسزایی در بهبود مهارت هایی نظیر همدلی، گوش دادن فعال، و مدیریت تعارض دارد. در کنار این مزایا، محدودیت هایی مانند نیاز به منابع کافی، طراحی مناسب بازی ها، و آموزش معلمان برای بهره گیری موثر از این روش نیز مورد توجه قرار گرفت. این پژوهش پیشنهاد می کند که استفاده از بازی های آموزشی به عنوان رویکردی مکمل در برنامه های درسی مدارس گنجانده شود تا از ظرفیت آن در توسعه همه جانبه مهارت های اجتماعی دانش آموزان بهره برداری گردد. به طور کلی، این پژوهش اهمیت بازی های آموزشی را در تقویت روابط اجتماعی و توانمندسازی دانش آموزان در مواجهه با چالش های اجتماعی برجسته می کند و بر لزوم حمایت های نهادی و تربیتی از این روش تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر بازی ، مهارت های اجتماعی ، بازی های گروهی ، تعاملات اجتماعی