قطب و قطبیت از منظر عرفان

این پژوهش درصدد بررسی معنا و مفهوم قطب و قطبیت می باشد. قطب و قطبیت یکی از مفاهیم ژرف و عمیق می باشد که ارتباط تنگاتنگ و نزدیکی با مفاهیم علم عرفان (خداشناسی) دارد. این مفهوم و ارتباطش را با سایر مفاهیم در علم عرفان و تصوف، توسط عارفان و صوفیان مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. برای هرچیزی یک معنای لغوی و یک معنای اصطلاحی وجود دارد. معنای لغوی آن است که صاحب آن زبان به آن معنا به کار می برد و اصطلاح معنایی آن است که صاحب آن فن و صناعت استعمال می کند. قطب در فارسی به ستون آهنی که بر گرد آن سنگ بالای آسیاب می چرخد اطلاق می شود. همچنین می گویند که قطب آن است که مدار به دور اوست و در اصطلاح تصوف، مرشد واجب الطاعه را قطب گویند. هرچند معنای لغوی غوث یکم متفاوت است و به معنای فریادرس آمده است.

کلیدواژه ها:

قطب ، غوث ، سلوک ، قطب حقیقی ، ادراک اقطاب