تضمین های قرآنی در شعر حافظ

شعر فارسی، به ویژه در دوره ی شعری حافظ شیرازی، به عنوان بستر غنی و عمیق تفکرات عرفانی و دینی شناخته می شود. حافظ با بهره گیری از آیات و مضامین قرآن کریم، توانسته است دنیایی از معانی و تفکرات انسانی، اخلاقی و عرفانی را در اشعارش خلق کند. این مقاله به بررسی تضمین های قرآنی در شعر حافظ، نسبت این تضمین ها با مفاهیم کلیدی عشق، عرفان و حقیقت، و تاثیر آن بر زبان و ساختار شعری وی می پردازد. قرآن کریم به عنوان مقدس ترین متن در جهان اسلام، نه تنها به لحاظ دینی، بلکه به عنوان منبعی هنری و ادبی، جایگاه ویژه ای دارد. به طور کلی، تضمین های قرآنی در شعر حافظ، ابزاری کلیدی برای انتقال مفاهیم عمیق عرفانی، فلسفی و انسانی هستند. این تضمین ها نه تنها به غنای معنایی و زیبایی شناسی شعر او افزوده اند، بلکه به مخاطب امکان تفکر و تآمل در موضوعات کلیدی زندگی را می دهند. حافظ با استفاده از قرآن، در پی آن است که تجربه های انسانی را به آسمانی ترین و والاترین معانی راستین تبدیل کند و از طریق شعر خود، پلی میان عالم ناسوت و عالم ملکوت برپا کند. در این راستا، شعر حافظ همچنان در عصر حاضر به عنوان منبعی غنی از تعالیم عرفانی و الهی شناخته می شود و می تواند مسیر جستجو برای شناخت حقیقت و ارتباط با عالم معنوی را برای مخاطبان همواره هموار سازد.

کلیدواژه ها:

آرایه های ادبی ، صنعت ، تضمین ، قرآن