تحلیل روایت شناسی در داستان های کلیله و دمنه

چکیده مقاله حاضر به تحلیل روایت شناسی در داستان های کلیله و دمنه می پردازد و تلاش دارد تا با بررسی ساختار و فنون روایی این اثر، به درک عمیق تری از پیام های اخلاقی و اجتماعی آن دست یابد. کلیله و دمنه، به عنوان یک اثر کلاسیک ادبیات فارسی، با استفاده از شخصیت های حیوانی و داستان های آموزنده، به بررسی رفتارهای انسانی و تعاملات اجتماعی می پردازد. در این مقاله، با استفاده از رویکردهای روایت شناختی، به شناسایی الگوهای ساختاری و روابط میان شخصیت ها و رویدادها پرداخته می شود. تحلیل دیالوگ ها، توصیف ها و تکنیک های ایجاد تعلیق در داستان ها، به ما کمک می کند تا نحوه انتقال پیام های اخلاقی و اجتماعی را بهتر درک کنیم. همچنین، بررسی روابط میان نویسنده، متن و خواننده نشان می دهد که چگونه این روابط می توانند بر تفسیر و درک متن تاثیر بگذارند. نتایج این تحلیل نشان می دهد که شخصیت ها در کلیله و دمنه نماینده ویژگی های انسانی هستند و از طریق رفتارها و تعاملاتشان، درس های مهمی درباره صداقت، فریب، هوش و زیرکی به خوانندگان می آموزند. در نهایت، این مقاله به این نتیجه می رسد که تحلیل روایت شناسی در داستان های کلیله و دمنه نه تنها به بررسی ساختار و فنون روایی کمک می کند، بلکه به ما این امکان را می دهد که از طریق این داستان ها به درک بهتری از فرهنگ و ارزش های انسانی در جوامع مختلف دست یابیم.

کلیدواژه ها:

روایت شناسی ، داستان ، کلیله و دمنه ، پیام های اخلاقی ، ادبیات فارسی