پیش بینی الگوهای سالم زیستی خود تجزیه ناپذیر در بیماران مبتلابه دیابت نوع دو بر اساس سبک های تنظیم شناختی هیجان و اضطراب مرگ

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی الگوهای سالم زیستی خود تجزیه ناپذیر در بیماران مبتلابه دیابت نوع دو بر اساس سبک های تنظیم شناختی هیجان و اضطراب مرگ انجام شده است. نوع پژوهش به لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی بوده و به لحاظ هدف بنیادی میباشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه بیماران مبتلابه دیابت نوع دو مراکز بهداشت شهر ارومیه در شش ماه اول ۱۴۰۲ تشکیل دادند. لذا تعداد ۲۵۰ نفر به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های پرسشنامه سالم زیستی خود تجزیه ناپذیر (میرز، سوئینی و ویتمر، ۱۹۹۶)، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر(۱۹۹۴) و پرسشنامه سبک های تنظیم هیجان شناختی گروس (۲۰۰۲.) استفاده گردید. روشهای آماری مورد استفاده در این بررسی به دو صورت آمار توصیفی و استنباطی بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در سطح توصیفی از آمارههای میانگین، انحراف معیار و در سطح استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون از نرم افزار SPSS-۲۱. استفاده شد نتایج تحقیق ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین الگوهای سالم زیستی خود تجزیه ناپذیر در بیماران مبتلابه دیابت نوع دو با سبک های تنظیم شناختی هیجان و اضطراب مرگ رابطه معنادار وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیونی نیز نشان داد که در تبیین الگوهای سالم زیستی خود تجزیه ناپذیر از روی متغیرهای پیش بین، مجموع متغیرهای پیش بین ۳۰/۰=۲R از واریانس متغیر مالک را تبیین و پیش بینی می کنند و لذا می توان نتیجه گرفت که سبک های تنظیم شناختی هیجان و اضطراب مرگ در الگوهای سالم زیستی خودتجزیه ناپذیر بیماران دیابتی نوع دو نقش دارند.

کلیدواژه ها:

سبک های تنظیم شناختی هیجان ، اضطراب مرگ ، الگوهای سالم زیستی خودتجزیه ناپذیر