مقایسه تابآوری شناختی و خودسامان دهی هیجانی در نوجوانان دارای اختلال خواب و عادی

این مطلعه به هدف مقایسه تابآوری شناختی و خودسامان دهی هیجانی در نوجوانان دارای اختلال خواب و عادی انجام شد. روش پژوهش علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان شهر اردبیل در سال ۱۴۰۳ بودند که به روش نمونه گیری دردسترس و بعد از غربالگری تعداد ۶۰ نفر انتخاب و در دو گروه نوجوانان با اختلال خواب (۳۰ نفر) و نوجوانان بدون اختلال خواب (۳۰ نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از مقیاس خودسامانی هیجانی، پرسشنامه اختلال خواب و پرسشنامه تابآوری استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج حاکی از آن است که بین متغیرهای تابآوری شناختی و خودسامانی هیجانی در نوجوانان دارای اختلال خواب و عادی تفاوت معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). به طوری که براساس نتایج می توان گفت نمره تابآوری شناختی و خودسامانی هیجانی در نوجوانان دارای اختلال خواب پایین تر از نوجوانان بدون اختلال خواب بود (p<۰.۰۱). نتیجه به دست آمده بر لزوم توجه به مقایسه تابآوری شناختی و خودسامانی هیجانی در نوجوانان دارای اختلال خواب تاکید داشته و مشاوران و روانشناسان مراکز رواندرمانی و مدارس در زمینه رفع این دانش آموزان توجه بیشتری به مقایسه ی تابآوری شناختی و خودسامانی هیجانی معطوف نمایند.

کلیدواژه ها:

اختلال خواب ، تابآوری شناختی ، خودسامان دهی هیجانی