نقش هوش هیجانی وکیفیت زندگی در پیش بینی توانمند سازی روانشناختی در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص

کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص با چالش های معدودی در زمینه های تحصیلی و اجتماعی مواجه هستند که می تواند بر توانمندی های روانشناختی آن ها تاثیر منفی بگذارد. شناخت عوامل موثر بر توانمندی های روانشناختی این کودکان می تواند به بهبود کیفیت زندگی و عملکرد آن ها کمک کند. هدف این پژوهش بررسی نقش هوش هیجانی و کیفیت زندگی در پیش بینی توانمندی های روانشناختی در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص است. این پژوهش به روش توصیفی-همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص در شهر تهران در سال های تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۵ است. نمونه پژوهش شامل ۵۱ کودک است که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن، پرسشنامه کیفیت زندگی کودکان (KIDSCREEN)، و پرسشنامه توانمندی های روانشناختی است. نتایج نشان داد که هوش هیجانی و کیفیت زندگی به طور مثبت و معناداری توانمندی های روانشناختی کودکان را پیش بینی می کنند. همچنین، تفاوت های جنسیتی و مقطع تحصیلی نیز بر توانمندی های روانشناختی تاثیرگذار بودند. یکی از نتایج حاصل از آن است که تقویت هوش هیجانی و بهبود کیفیت زندگی می تواند به عنوان راهبردی موثر برای افزایش توانمندی های روانشناختی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری خاص ، هوش هیجانی ، کیفیت زندگی ، توانمندی های روانشناختی ، کودکان