رابطه راهبردهای والدگری و کیفیت ارتباط والد-نوجوان با حرمت خود و جرات مندی در نوجوانان

خانواده مهمترین نقش را در شکل دهی شخصیت کودک بر عهده دارد. نوع روابط حاکم بر نظام خانواده و کیفیت ارتباط والد-کودک موفقیت یا عدم موفقیت کودک در چالش های آتی وی خواهد بود. الزامه اصلی مرارت زندگی آدمی در سطح جامعه و در امانت دانشگاهی از تهدیدات مختلف، به توجه به بهبود بخشیدن مهارت های جراتورزی و دستیابی به تصویری به راز ارزش و اهمیت افکار و احساسات خویش می باشد. در همین راستا، رابطه راهبردهای والدگری و کیفیت ارتباط والد-کودک با حرمت نفس و جرات متدی در کودک بررسی شد. در این مطالعه، مقطعی، ۲۰۰ دانش آموز مقطع متوسطه دوره اول و دوم (پنجم، ششم، هفتم، هشتم، نهم، دهم، یازدهم) مدارس شهرستان آستارا به روش نمونه گیری خوشه ای وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های دانش راهبردهای والدگری کیرمن و همکاران، کیفیت رابطه والد-کودک (نسخه کودک)، حرمت نفس (نسخه کودک) و جراتورزی سخن گومبریل و ریکی (۱۹۷۵) (نسخه کودک) بود. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS-۲۰ انجام شد. میانگین سن دانش آموزان ۱۴/۸۷±۱/۲۹ سال بود. بیشترین تعداد دانش آموزان پسر (۶۵/۵%) و دانش آموزان در پایه تحصیلی هفتم متوسطه (۳۳/۶%) بودند. در مدل رگرسیون چندگانه، رابطه معناداری بین کیفیت رابطه والد-کودک و جراتورزی وجود داشت (p<۰/۰۰۱). افزایش نمره کیفیت رابطه والد-کودک به کاهش نمره جراتورزی همراه بود. همچنین، رابطه معناداری بین کیفیت رابطه والد-کودک و حرمت نفس وجود داشت (p<۰/۰۰۱). افزایش نمره کیفیت رابطه والد-کودک و حرمت نفس به همراه افزایش نمره جراتورزی بود. ارتباط والد-کودک پیش بینی کننده مهمی برای حرمت نفس و جراتورزی است. همچنین مطالعه حاضر حاکی از تاثیر دانش راهبردهای والدگری بر حرمت نفس کودک مثبت بود اما بر جراتورزی کودک رابطه ای مشاهده نشد و به مطالعه توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

والدگری ، رابطه والد-کودک ، حرمت نفس ، جرات متدی