اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر استرس ادراک شده و تحمل پریشانی مادران دارای کودک ADHD

اختلال نقص توجه/بیش فعالی از شیوع بالایی برخوردار است. مشکلات ناشی از این اختلال خانوادگی، خصوصا مادران این کودکان را درگیر می کند؛ بنابراین اساس این پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر استرس ادراک شده و تحمل پریشانی مادران دارای کودک ADHD انجام شده است. این پژوهش از نوع پژوهشی نیمه آزمایشی، پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. تعداد ۳۰ نفر از مادران کودکان مبتلا به ADHD مراجعه کننده به مرکز پیشگیری و امید ارومیه در سال ۱۴۰۳ در مرحله اول براساس روش نمونه گیری تصادفی نمونه گیری شدند و در مرحله بعد از طریق روش نمونه گیری تصادفی تقسیم به ۲ گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) گردیدند. برای گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر شفقت اجرا شد. پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه اجرا شد. در نهایت داده های گردآوری شده جهت تجزیه و تحلیل با روش کواریانس وارد نرم افزار spss ۱۹ شد. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد درمان مبتنی بر شفقت بر استرس ادراک شده (P < ۰/۰۱) و تحمل پریشانی (P < ۰/۰۱) مادران دارای کودک ADHD اثربخش بوده است. به کلی به نتایج به دست آمده می توان گفت درمان مبتنی بر شفقت به کاهش استرس ادراک شده و بهبود تحمل پریشانی مادران دارای کودک ADHD انجامید.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر شفقت ، استرس ادراک شده ، تحمل پریشانی ، ADHD