بررسی سکونتگاه های غیررسم ی در روستاهای ادغام شده در بافت شهراز منظر بدمسکنی ( مورد مطالعه محلات حلقه سنگ و ملکش شهر بجنورد)

امروزه شهرها با افزایش جمعیت و گسترش افقی روبه رو هستند که با تغییر و تحول محیط همراه است و منجر به ادغام روستاها و ایجاد سکونتگاه های غیر رسمی در پیرامون شهر ها می شوند، اقشار کم درآمد برای نیاز به سرپناه با ساخت و ساز بدون برنامه و بی قواره به ساخت مسکن می پردازند که نه تنها بافت شهری از لحاظ بد مسکنی بلکه محیط زیست شهری هم مورد تهدید قرار می گیرد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات ادغام روستاها در بافت شهر بر ناپایداری محیط زیست شهری در سکونتگاه های غیررسمی میپردازد و مطالعه موردی،محلات حلقه سنگ و ملکش شهر بجنورد می باشد. و به مانند اغلب تحقیقات موجود از منظر هدف کاربردی و باروش توصیفی تحلیلی و رویکرد کمی به بررسی و شناسایی و نیز پیشبرد اهداف میپردازد.ابزار اصل ی این پژوهش جهت تکم یل دادههای موجود منابع آماری و پرسشنامه ها به تعداد۱۷۰ از ساکنان محلات ملکش و حلقه سنگ ، جمعآوری و طبقه بندی اطلاعات با استفاده ازنرم افزار Exsell و با استفاده از نرم افزار آماری Spss به بررسی ارتباط بین شاخص ها پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که با ادغام محدوده حلقه سنگ و ملکش به بافت شهری، به سمت سکونتگاه غیر رسمی سوق پیدا کرده و شاخص های زیست محیطی در این محلات به سمت ناپایداری پیش می رود.شاخص ها چون شاخص بد مسکنی، کمبود خدمات و تاسیسات ،دفع آبهای سطحی و و فاضلاب شهری از آن جمله است.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه غیر رسمی ، فقر شهری ، مسکن ، روستاهای ادغام شده ، محلات ملکش و حلقه سنگ