تبیین نقش و جایگاه هوش مصنوعی در برنامه ریزی و طرحهای توسعه شهری

ادغام هوش مصنوعی (AI) در برنامه ریزی شهری، تخصیص منابع و توسعه پایدار را متحول می کند. اما در نهایت هوش مصنوعی تنها جایگزین ها و راه حل های ممکن را پیشنهاد می کند. بنابراین، هوش مصنوعی باید به عنوان یک ابزار برنامه ریزی در نظر گرفته شود تا راه حل برنامه ریزی. در نهایت، این برنامه ریزان هستند که باید با در نظر گرفتن امکانات و محدودیت های برنامه های ای کاربردی هوش مصنوعی که در فرآیند برنامه ریزی مورد استفاده قرار گرفته اند، در مورد توسعه آینده شهرها تصمیم گیری کنند. تکنیک های هوش مصنوعی بهترین تکنیک ها برای مقابله با مشکلات پیچیده و پویای مطالعات شهری هستند. آنها راه بهتری برای تحلیل رشد شهری ارائه می دهند. هدف اصلی این مطالعه مروری بر تحولات اخیر در زمینه برنامه ریزی شهری و هوش مصنوعی و بررسی چگونگی استفاده از روش های مصنوعی برای فرآیندهای برنامه ریزی پویا شهری است. برنامه ریزی شهری و منطقه ای در قرن بیست و یکم با چالش هایی بی سابقه مواجه است، از شهرنشینی سریع و رشد جمعیت گرفته تا تغییرات آب و هوا و کاهش منابع. در پرداختن به این چالش ها، هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار تحول آفرین برای برنامه ریزان پدید آمده است که قابلیت های تجزیه و تحلیل پیش رفته، مدل سازی پیش بینی و بهینه سازی را ارائه می دهد. سیستم هوش مصنوعی، که بر پروژه های طراحی شده توسط انسان و ویژگی های ای مثبت شهری آموزش دیده است، به طور مداوم برنامه هایی را تولید می کند که بهتر یا حداقل به اندازه کارهایی که توسط متخصصان ساخته شده است، بوده و همه اینها در یک قسمت از ثانیه انجام می شود. اصول طراحی تولیدی می تواند با استفاده از روش های مختلف تقسیم زمین و اعمال توپولوژی های مسکونی برای توسعه راهکارها به کار گرفته شود. به دلیل مزایای هوش مصنوعی، استفاده از آن در شهرهای هوشمند از سال ۲۰۱۴ به شدت در حال افزایش است و شامل تقریبا تمام بخش های یک شهر مانند حمل و نقل، محیط زیست، مدیریت پسماند، آموزش، بهداشت، کشاورزی، مدیریت خطر و امنیت است. همچنین می تواند با استفاده از مدل های تجزیه و تحلیل بهبود یافته اش، برنامه ریزان شهری را به طور موثر در شرایط فیزیکی و اجتماعی آینده جوامع هدایت کند. در این تحقیق، سعی بر آن شده است که به نقش و جایگاهی که هوش مصنوعی می تواند در نظام و ساختار برنامه ریزی شهری داشته باشد می پردازد، منابع گردآوری داده ها در این تحقیق، شامل منابع کتابخانه ای و اینترنتی موجود و در دسترس می باشد و روش به کار گرفته تحلیلی است. در این پژوهش به مزایایی که هوش مصنوعی در ساختار فضاهای شهری دارد می پردازد، همچنین چالش هایی که برای پیشرفتی این ایده وجود دارد، به آن پرداخته می شود. هوش مصنوعی (AI) نقش مهمی را در توسعه شهری ایفا می کند و راه حل های نوآورانه ای را برای افزایش کیفیت زندگی ارائه می دهد. هدف اصلی این پژوهش شناسایی تاثیر و جایگاه هوش مصنوعی در طرح های برنامه ریزی شهری و همچنین توسعه و مدیریت شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، هوش مصنوعی ، طرحهای توسعه شهری ، برنامه ریزی شهری ، توسعه پایدار