تدوین مدل مفهومی نقش هوش مصنوعی در توسعه پایدار شهر های هوشمند

امروزه وصول به یک فرم شهری پایدار که باعث توسعه روش های کارآمدتر سکونت و فعالیت در شهرها باشد به یکی از دغدغه های برنامه ریزان شهری مبدل گردیده است. شهر پایدار شهری است که در آن بهبود در عدالت اجتماعی، تنوع و امکان زندگی با کیفیت مطلوب تحقق یابد. شفرم شهری پایدار نیز فرمی است که در آن منابع کمتری از جمله انرژی مصرف شود، شبکه های شهری کارا و رقابتی بوده و قابلیت بالایی برای زندگی انسان را داشته باشند. پس از دهه ها تکامل و پیشرفت هوش مصنوعی (AI) اکنون در زندگی روزمره ما ریشه دوانده است و شروع به تاثیر عمیقی بر حوزه های شهری و پایداری می کند. کاربردهای هوش مصنوعی در شهرسازی پایدار شامل ارائه فضاهای شهری با مصرف انرژی کارآمد، پیشبینی و به حداقل رساندن مصرف انرژی، استراتژی سازی برای کاهش آلودگی محیط زیست و آب و هوا، افزایش ایمنی و آسایش محیط زندگی است. بنابراین روش ها و کاربردهای هوش مصنوعی در بسیاری از زمینه ها از جمله شهرسازی و توسعه پایدار نقش احیاکننده دارد. در این پژوهش با روش توصیفی و با بررسی مبانی نظری و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به تدوین مدل مفهومی برای نقش هوش مصنوعی در توسعه پایدار شهر های هوشمند پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدارشهری ، هوش مصنوعی ، شهر هوشمند ، توسعه شهر های هوشمند و پایدار