نقش سامانههای اطلاعات جغرافیایی مشارکتی ( PPGIS ) در مشارکت شهروندان و تصمیمگیری جمعی در پروژههای توسعه شهر ی

سامانه های اطلاعات جغرافیایی مشارکتی (PPGIS) رویکردی تحولآفرین در برنامه ریزی شهری به شمار می آیند که از طریق ادغام داده های مکانی و فناوری های پیشرفته ی جغرافیایی، به شهروندان امکان می دهند تا به طور فعال در فرآیند تصمیمگیری جمعی مشارکت کنند. این مقاله مروری، مجموعه ای گسترده از ادبیات موجود در طول بیش از دو دهه را مورد بررسی قرار می دهد تا تحول، روش ها، چارچوبهای نظری، یافته های تجربی و چالش های مرتبط با PPGIS را تبیین کند. با تحلیل مطالعات انجام شده در بسترهای جغرافیایی و دیدگاه های بین رشته ای، مقاله نشان می دهد که چگونه PPGIS نه تنها دسترسی به فناوری های GIS را برای گروه های محروم گسترش می دهد، بلکه محیطی فراگیر برای توسعه شهری مبتنی بر مشارکت جامعه ایجاد می کند. محورهای اصلی این بررسی شامل ادغام دانش بومی و تجربی با مجموعه های داده ی عمومی، تاثیر عوامل زمینه ای محلی، نقش فناوری های نوظهور (مانند برنامه های کاربردی مبتنی بر وب و بلاک چین) و تعامل بین قابلیت های فنی و محدودیت های اجتماعی-سیاسی است. علاوه بر این، مقاله چارچوب های ارزیابی موجود را به طور انتقادی بررسی کرده و کارایی PPGIS در افزایش رضایت شهروندان، بهبود فرآیندهای مشارکتی و حمایت از ابتکارات برنامه ریزی پایدار را مورد بحث قرار می دهد. علیرغم وعده های چشمگیر، چالش های پایداری از قبیل موانع فنی، سواد دیجیتال محدود و مقاومت های نهادی همچنان بر تاثیرگذاری آن تاثیرگذار هستند. با تلفیق یافته های حاصل از مطالعات موردی و تحلیل های مفهومی، این مقاله دیدگاه متعادلی در خصوص وضعیت کنونی و جهت گیری های آتی تحقیقات در حوزهی PPGIS ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

PPGIS ، مشارکت عمومی ، سامانههای اطلاعات جغرافیایی ، توسعه شهری ، تصمیم گیری جمعی ، نقشهبرداری مشارکتی ، دموکراسی دیجیتال