شناسایی مولفههای تابآوری شهری بر اساس پدافند غیرعامل

با توجه به افزایش جمعیت و به دنبال آن انباشت داراییها و زیرساخت ها حساس، حیاتی و مهم در شهرها، تامین امنیت شهرها و تقویت تابآوری و پایداری شهرها برای تداوم خدمت رسانی به شهروندان در مواقع بحران از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هم چنین، با گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات میزان تابآوری و آسیب پذیری شهری از جمله چالش هایی است که مدیران شهری با آن مواجه می باشند و مدیریت بحران بر اساس پدافند غیرعامل می تواند چارچوب مناسبی را در جهت افزایش تابآوری شهر هوشمند فراهم آورد. لذا، هدف اصلی این پژوهش شناسایی مولفه های تابآوری شهری بر اساس پدافند غیرعامل بوده است. قابل ذکر است این پژوهش با توجه به روش توصیفی-تحلیلی و به لحاظ هدف توسعه ای-کاربردی است. جامعه آماری نخبگان دانشگاهی و مدیران شهری دارای تخصص در زمینه هدف مقاله مدنظر قرار گرفته است و حجم نمونه جامعه متخصصین و کارشناسان شهری مرتبط با پژوهش نیز برابر ۱۰ نفر با توجه به روش دلفی و به طور سیستماتیک و هدفمند تعیین و نسبت به انجام مصاحبه با آن ها اقدام گردیده است. روش تحلیل داده ها بر اساس تحلیل محتوا با استفاده از نرم افزار MAXQDA ۲۰۲۰ انجام شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که پایداری جوامع و شهرها را بر اساس ابعاد اقتصادی و کالبدی از مولفه های اصلی و اثرگذار بر تابآوری شهری با تاکید بر پدافند غیرعامل شهری در نظر گرفته که هدف آن تامین محیط ایمن برای شهروندان با افزایش ظرفیت برای مقابله با تغییرات آهسته و ناگهانی، کاهش آسیب پذیری فضایی، اقتصادی و اجتماعی و آمادگی مقابله با بحران می باشد.

کلیدواژه ها:

تابآوری ، شهر هوشمند ، تابآوری شهر هوشمند ، پدافند غیرعامل شهری