مدیریت فضای سبز شهری و در بهبود محیط زیست و اقلیم شهری

از زمانی که بحث فضای سبز به عنوان بخشی از کالبد شهر مطرح شد لزوم برنامه ریزی، طراحی و مدیریت چنین محیطی امری ضروری می نمود. فضای سبز شهری همواره به عنوان عنصری برای نظم بخشی و هماهنگ نمودن کاربری های گوناگون در کالبد شهر و عاملی در زیبایی محیط و دلپذیرتر شدن فضای زندگی مطرح بوده و هست. به طوری که در بسیاری از موارد مضمون فضای سبز غیر از نقش زیست محیطی، معرف نقش تفرجی و رفاهی برای شهروندان نیز هست. به همین سبب بررسی و ارزیابی آن در شهرها به خصوص شهرهای بزرگ و شلوغ از اهمیت فراوانی برخوردار است. مهمترین اثر فضای سبز شهری، کارکردهای زیست محیطی آن هاست. به طوری که در بسیاری از متون شهرسازی از فضاهای سبز شهری به عنوان یکی از شاخصهای مهم شناخت کیفیت محیطهای انسان ساخت یاد می کنند. مهم ترین اثر فضای سبز در شهرها، کارکردهای زیست محیطی آن هاست که شهرها را به عنوان محیط زیست جامعه انسانی معنی دار کرده است و با آثار سوء گسترش صنعت و کاربرد نادرست تکنولوژی مقابله نموده، سبب افزایش کیفیت زیستی شهرها می شوند. مولفه های آثار توسعه شهری می توانند نظام زیستی شهرها را به شیوه ای گوناگون مختل کنند فضاهای سبز مناسب در شهرها یکی از عوامل موثر در کاهش این آثرها هستند و به ویژه در ارتباط با گردوغبار و آلودگی هوا، فضاهای سبز شبه جنگلی، ریه های تنفسی شهرها به شمار می روند. مهم ترین تاثیر فضاهای سبز در شهرها تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی، لطافت هوا و جذب گرد و خاک است.

کلیدواژه ها:

کالبد شهری ، مدیریت شهری ، فضای سبز ، محیط زیست ، اقلیم شهری