هوش مصنوعی و یادگیری ماشین در سیاست های فضایی و برنامه ریزی شهری
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 75
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICAHU01_1861
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
ترکیب هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین (ML) در اکتشافات فضایی و برنامه ریزی شهری با افزایش بهرهوری، ایمنی و پایداری، این حوزه ها را متحول می کند. در اکتشافات فضایی، هوش مصنوعی به طور قابل توجهی مدیریت ماهواره ها، ناوبری خودکار و کنترل ترافیک فضایی را بهبود می دهد. این کاربردها به مدیریت عملیات پیچیده و فرآیندهای داده کمک می کند و ماموریت ها را ایمن تر و کارآمدتر می سازد. فناوری های هوش مصنوعی در کار در محیطهای خشن فضایی مهارت دارند و وظایفی را انجام می دهند که در غیر این صورت برای خدمه انسانی بیش از حد خطرناک یا غیرممکن خواهد بود. این پیشرفت ها پتانسیل هوش مصنوعی را برای پشتیبانی از ماموریت های فضایی عمیق و بهبود سیستم های ارتباطی برجسته می کند، که می تواند مشکلات مربوط به تاخیر در انتقال داده ها را کاهش داده و پاسخگویی عملیاتی را ارتقا بخشد. در برنامه ریزی شهری، هوش مصنوعی مدیریت شهر را از طریق بهینه سازی سیستم ترافیک، مدیریت زیرساخت ها و برنامه ریزی توسعه پایدار متحول می کند. این به شهرها کمک می کند تا منابع را به طور کارآمدتری مدیریت کنند، شرایط ترافیکی را بهبود بخشند و با بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش ضایعات، از رشد پایدار پشتیبانی کنند. با این حال، بهکارگیری هوش مصنوعی در این بخش ها چالش های مهمی را نیز به همراه دارد. چالش های فنی شامل اطمینان از استحکام و قابلیت اطمینان سیستم های هوش مصنوعی در شرایط نامطلوب، مانند آنچه در فضای بیرونی یافت می شود یا در زیرساخت های شهری فرسوده ادغام شده است. از نظر اخلاقی، هوش مصنوعی باید تصمیمات را به طور شفاف مدیریت کند تا از سوگیری جلوگیری شود، به ویژه در محیط های شهری که چنین تصمیماتی می تواند تاثیر قابل توجهی بر زندگی انسان بگذارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا فرتاش
دانشجوی دکتری جغرافیا برنامه ریزی شهری