بررسی تاثیر میراگر اصطکاکی دورانی در کاهش دریفت در سازه فولادی پنج طبقه تحت زلزله های مختلف با تاثیر اندرکنش خاک

در این پژوهش، هدف بررسی تاثیر اندرکنش خاک و سازه در عملکرد میراگرهای اصطکاکی دورانی است که به عنوان یک سیستم کنترل لرزه ای در سازه ها استفاده می شوند. این میراگرها در تحقیقات گذشته نتایج رضایت بخشی از نظر کاهش پاسخ لرزه ای سازه ها ارائه داده اند و به همین دلیل، کاربرد عملی و تجاری آنها نیز در حال گسترش است. به ویژه برای مقاوم سازی ساختمان های موجود، استفاده از این میراگرها گزینه های مناسب به شمار می آید. با این حال، در بسیاری از تحقیقات و آزمایشات قبلی، تاثیر اندرکنش خاک و سازه در استفاده از این میراگرها نادیده گرفته شده است. در حالی که خواص خاک و رفتار غیرخطی آن ممکن است بر عملکرد میراگر و کارایی آن تاثیرگذار باشد. لذا در این پژوهش، با استفاده از روش تحلیل تاریخچه زمانی، سازه ای با قاب خمشی فولادی پنج طبقه و خاک های با دو تیپ مختلف (تیپ ۲ و ۳) مورد تحلیل قرار گرفته است. سپس با نصب میراگرهای اصطکاکی دورانی در سطوح مختلف سازه، پاسخ لرزه ای آن با پاسخ سازه بدون میراگر مقایسه شده است. همچنین در دو تیپ خاک نرم و خاک سخت دریفت سازه محاسبه و در چهار حالت با میراگر و با اثر اندرکنش خاک و سازه، با میراگر بدون اثر اندرکنش خاک و سازه، بدون میراگر و با اثر اندرکنش خاک و سازه و نهایتا بدون میراگر و بدون اثر اندرکنش خاک و سازه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، تمامی تجزیه و تحلیل ها در هفت رکورد زلزله انجام شد و نهایتا مقایسه دریفت در دو تیپ خاک با یکدیگر مقایسه و دریفت سازه در تمامی حالت ها بررسی شد و همچنین بهینه سازی پارامترهای میراگر بر حسب تعداد طبقات سازه و تیپ خاک صورت گرفته است. نتایج نشان داد که با استفاده مناسب از میراگر، می توان پاسخ لرزه ای سازه را به طور قابل توجهی کم کرد و همچنین تاثیر خاک بر عملکرد میراگر قابل صرف نظر نبوده و باید در طراحی لحاظ شود.

کلیدواژه ها:

میراگرهای اصطکاکی دورانی ، اندرکنش خاک و سازه ، دریفت ، تحلیل تاریخچه زمان