تاثیر جریان های سیاسی بر نقاشی در دهه ۶۰

مجموعه تحولات خبرنگی از دهه ۵۰ تا ۶۰ همچون انقلاب فرهنگی و تحولات سیاسی جامعه سبب تحولاتی آمد در عرصه نقاشی رخ دهه انقلاب سال ۵۷ موجب تحول در چشم انداز نقاشی تحصیلی در سال ۵۹ موجب کم رنگ شدن هنر به سبک فنی و هنر نوگرا گردید و این خود موجب تحول در هنر و این سبب شد نقاشی جنبه سیاسی به خود گیرد چراکه هنر ویژه نقاشی زبانی دیگر در قالب تصاویر از اوضاع حاکم بر جامعه است که فرهنگ و زندگی مردم را به تصویر می کشد. نمادگرایی، حضور هنرمندان نامدار سبب توجه خاص به هنر انقلاب و نقاشان انقلاب در بیشتر آثار خود همچون فیگورایسم و واقع گرایی سیاسی، اکسپرسیونیسم و رمانتیسم با مضامین انقلابی و جنگ به تصویر کشیدند به نظر میرسد این مجموعه تغییرات و نگرش در عرصه نقاشی راهبنده تحولات سیاسی حاکم بر جامعه و تفاوت در ارائه های موجود جامعه نسبت به قبل از پیروزی با هدف هدف های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در جهت آگاهی عمومی و ارتقای بینش سیاسی و اجتماعی مردم بوده است روش تحقیق به صورت توصیفی و تحلیل محتوای کیفی صورت پذیرفته است جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و طبق اسناد منتشر شده از آثار نقاشان کتابخانه ای و طبق اسناد منتشر شده از آثار نقاشان است کلیات آماری پژوهش و شیوه نمونه گیری طبق شیوه غیر احتمالی هدفمند ارزیابی می شود

کلیدواژه ها:

جریان های سیاسی ، نقاشی معاصر ایران ، نقاشی نوگرایی ایرانی ، نقاشی انقلاب