تحلیل نشانه شناسی نقوش تزیینی درب های بافت سنتی بوشهر (بر اساس آرای سوسور)

نشانه شناسی سوسور رویکرد اصلی تحقیق است که نشانه شناسی خود از مهم ترین رویکردهای زبان شناسی است که در قرن بیستم، به دست فردینان دو سوسور زبان شناس سوئیسی و چارلز سندرس پیرس منطق دان امریکایی ظهور کرد. از تظر سوسور نشانه شناسی این چنین تعریف شده است که می توان دانشی را در نظر گرفت که به بررسی نقش نشانه ها در زندگی و در جامعه می پردازد این دانش بخشی از روان شناسی اجتماعی و در نتیجه بخشی از روان شناسی عمومی خواهد بود که آن را 'نشانه شناسی' می گویند. این پژوهش با هدف تحلیل نشانه شناسی نقوش تزیینی درب های بافت سنتی بوشهر (نمونه موردی درب عمارت طبیب و درب مسجد بهبهانی بوشهر) در نظر گرفته شده است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و با استناد به روش و ابزار گردآوری جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و مشاهده در جمع آوری داده ها به بررسی موضوع ذکر شده می پردازد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که درب های اصلی برای مردم بوشهر اهمیت زیادی داشته است و تمام درب های انتخاب شده دارای نقوش زیادی هستند که بیشترین نقوش در قسمت دماغه و چارچوب درب ها قرار داشتند. در خصوص نوع نقوش با توجه به اینکه بیشتر مردم بوشهر به همسویی با طبیعت معتقدند، نقوش گیاهی در درب ها کاملا مشهود است. هر کدام از نقوش استفاده شده دارای نماد یا نشانه ای منحصر به فرد بوده اند و با توجه به این موضوع، میان نقوش و نمادهای آن ارتباط عمیقی وجود داشته است.

کلیدواژه ها:

بوشهر ، نشانه شناسی ، نقوش تزیینی ، درب ، سوسور