ارایه برنامه ریزی راهبردی توسعه درون زای بافت های فرسوده شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر کازرون)

بافت فرسوده، به مفهوم فرسودگی کالبدی و اجتماعی، محصول تاثیر و تاثیر متقابل فرایندهای اجتماعی و فضای جغرافیایی است. بدین سبب موضوع بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری، همواره یکی از مسائل و چالش های شهرهای امروزی است، که اندیشمندان حوزه های مختلف و مدیران شهری را به حیطه تالش در جهت بهسازی و نوسازی آن کشانده است. فرسودگی واقعیتی است که تاکنون بیشتر شهرهای با سابقه و تاریخی ران، تحت تاثیر آن قرار گرفته اند. آنچه مسلم است، این گونه شهرها را رشد بافت شهری مختل کرده و آن را به پیرامون سوق می دهد. بنابراین افزون بر نابودی بافتهای درونی و با سابقه شهری، هزینه های هنگفتی را با ایجاد بافت های نوظهور برگردان شهر تحمیل می کند. رویکرد حاکم براین پژوهش، توصیفی-تحلیلی است و ماهیت آن می تواند کاربردی باشد. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل ساختار فضایی-کالبدی بافت فرسوده شهر کازرون با استفاده از روش تحلیل استراتژیک می باشد. برای جمع آوری اطلاعات، از مطالعات میدانی از قبیل؛ مصاحبه استفاده شده است و با استفاده از مدل های SWOT-AHP-QSPM و با توجه به تجزیه و تحلیل داده ها، نتایج تحقیق نشانگر آن بوده که کمبود امکانات، خدمات شهری و تاسیسات زیربنایی، به تدریج سبب مهاجرت ساکنان بومی به مناطق دیگر شهر و از جمله شهرک های پیرامونی شده است و پژوهش حاضر به دنبال آن است که در آینده بتوان با استفاده راهبردها و راهکارهای مناسب، گرهی از مشکلات بافت فرسوده شهر کازرون را بگشاید. در مرحله تحلیل ابتدا مقادیر و داده های (نقاط قوت و ضعف، فرصت و تهدید) و کلیه شاخص ها با مدل (SWOT) استخراج شدند و در پایان اولویت دارترین راهبردهای ساماندهی بافت فرسوده این منطقه شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

تحلیل استراتژیک ، ساختار فضایی-کالبدی ، شهر کازرون ، بافت فرسوده شهری ، بهسازی و نوسازی