تحلیل و ارزیابی فناوری های نوین ساخت با تاکید بر کاهش تاثیرات حرارتی و آلودگی در بناهای مسکونی (نمونه موردی: شهرستان اهواز)

در سالهای اخیر، فناوری های نوین ساخت به عنوان راهکاری موثر برای کاهش تاثیرات حرارتی و آلودگی در بناهای مسکونی مطرح شده اند. این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از مصالح پیشرفته، سیستم های هوشمند مدیریت انرژی و طراحی های پایدار در کاهش مصرف انرژی و بهینه سازی شرایط زیست محیطی، به ویژه در اقلیم گرم و مرطوب اهواز، می پردازد. نتایج نشان می دهد که به کارگیری مصالح عایق حرارتی مانند پنل های پلی یورتان و بتن های سبک، استفاده از سیستم های تهویه هوشمند و طراحی هماهنگ با طبیعت، تاثیر بسزایی در بهبود عملکرد انرژی ساختمان ها دارد. همچنین، بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر و فناوری های کاهش آلودگی، همچون پنل های خورشیدی و سیستم های تصفیه هوا، می تواند به کاهش آلاینده ها و افزایش کیفیت زندگی شهری کمک کند. در نهایت، بهینه سازی ساختمان ها با رویکردی پایدار و متناسب با شرایط اقلیمی، راهکاری اساسی برای کاهش تاثیرات زیست محیطی و ارتقای بهرهوری انرژی در مناطق گرمسیری محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین ساخت ، کاهش تاثیرات حرارتی ، کاهش آلودگی ، مصالح پیشرفته ، سیستم های هوشمند ، مدیریت انرژی ، طراحی پایدار ، انرژی های تجدیدپذیر ، کیفیت زندگی شهری ، بهینه سازی ساختمان ، تاثیرات زیست محیطی ، بهرهوری انرژی ، اهواز