تحلیل پدیدارشناختی تحول سبک زندگی و تاثیر آن بر سازمان فضایی خانه های تاریخی تبریز

مقدمه/بیان مساله: تحول سبک زندگی در طول تاریخ همواره بر نحوه سازماندهی فضاهای زندگی تاثیرگذار بوده است. در این راستا، خانه های تاریخی تبریز به عنوان نمونه هایی ارزشمند از معماری ایرانی، تح. تاثیر تغییرات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی قرار گرفته اند. این مطالعه به دنبال تحلیل پدیدارشناختی تحول سبک زندگی و تاثیر آن بر سازمان فضایی خانه های تاریخی تبریز است. اهداف: هدف اصلی این تحقیق، بررسی چگونگی تاثیر تغییرات سبک زندگی بر ساختار فضایی خانه های تاریخی تبریز و چگونگی انعکاس آن در طراحی های معماری این فضاها می باشد. از اینرو، به دنبال تبیین رابطه میان تغییرات اجتماعی و فضای معماری در این خانه ها است. روش تحقیق: در این تحقیق از روش تفسیری-تاریخی استفاده شده است. داده های تحقیق از طریق روش های استنادی و کتابخانه ای گردآوری شده اند. این داده ها شامل متون تاریخی، استناد و منابع مرتبط با تحتوای اجتماعی و معماری خانه های تاریخی تبریز هستند. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهند که تغییرات سبک زندگی به ویژه در دوران قاجار و پهلوی، تاثیرات قابل توجهی بر سازمان فضایی خانه های تاریخی تبریز داشته اند. این تغییرات در نحوه استفاده از فضاهای مختلف خانه، ترتیب اتاق ها و فضای باز تاثیرگذار بوده و انعطاف پذیری های جدیدی در طراحی های معماری ایجاد کرده اند. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که تحول سبک زندگی نه تنها بر جنبه های عملکردی خانه های تاریخی تاثیر گذاشته، بلکه در ساختار فضایی آنها نیز تغییرات بنیادینی ایجاد کرده اند. این تغییرات براساس نیازهای اجتماعی و فرهنگی جامعه شکل گرفته و به ویژه در خانه های تاریخی تبریز نمود بارزی دارند. تحلیل پدیدارشناختی این تغییرات می تواند راهگشای درک بهتر روابط میان معماری و تحولات اجتماعی در ایران باشد.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، خانه های تاریخی تبریز ، معماری ایرانی ، پدیدارشناختی ، سازمان فضایی