رفتارشناسی حرارتی در سایبان های مسکونی (مطالعه موردی بهره گیری از سایبان ها در طرح خانه های جزیره ی کیش)

به منظور دستیابی به ویژگی های انواع سایبان ها در منطقه جزیره کیش با مطالعه موردی خانه های قدیمی و جدید به تحلیل داده ها پرداخته شده است. امروزه استفاده از سایبان در جهت کاهش مصرف انرژی در خانه های مسکونی مورد تاکید معماران و سازندگان ساختمان قرار دارد. در این رابطه، آشنایی و درک رفتارشناسی حرارتی ساختمان های مسکونی بخصوص در مناطق گرم و مرطوبی مانند جزیره ی کیش در انتخاب سیستم بهینه ی تاسیساتی ساختمان موثر است. غالب مناطق جنوبی کشور با درصد رطوبت بیش از ۷۰% و با اندک گرمایی احساس نارضایتی می نمایند، بنابر این درک رفتاری انطباق محیط و کالبد انسان و شرایط اقلیمی در انتخاب نوع سایبان ها و ابعاد و متریال های سایبان ها و کنترل نور محیطی موثر است. در اینجا این سوال مطرح است که سایبان ها در خانه های مسکونی در جهت کنترل حرارتی و بهینه سازی مصرف انرژی چگونه موثر هستند؟ در این پژوهش، با تحلیل تحقیقات میدانی و مطالعات پیشین، به الگوهای طراحی سایبان در اقلیم مورد نظر پرداخته شده است. یافته ها نشان می دهد که در معماری سنتی این منطقه، سایبان های جلوی پنجر عموما دارای عرض بهینهای بین نیم تا یک متر بوده اند، این سایبانها عمدتا از برگ درخت نخل ساخته می شدند، ماده ای که به دلیل سازگاری با شرایط اقلیمی و ویژگیهای حرارتی مناسب، انتخابی ایده آل محسوب می شد اما سایبان های ایوان ها تا ۳...۴ متر هم میرسد. با گذر زمان و تحت تاثیر تحولات معماری مدرن، استفاده از سایبانهای سنتی کاهش یافته و به جای آنها، نما و سایبان در قالب عناصر ترکیبی با یکدیگر تلفیق شده اند. در طراحی های جدید، المان های بیرونزده از نما نقش سایبان را ایفا می کنند. این رویکرد نوین ضمن ایجاد ظاهری مدرن، به بهبود کنترل تابش خورشیدی و تنظیم دمای داخلی ساختمان کمک می کند.

کلیدواژه ها:

سایبان ، جزیره کیش ، معماری بومی ، اقلیم گرم و مرطوب ، رفتار حرارتی