ارزیابی شرایط اقلیمی فضای باز مجتمع مسکونی در اقلیم سرد شهر تبریز

وجود فضای باز در میان ساختمانها نقش مهمی در حضور پذیری، ایجاد امنیت و تعاملات اجتماعی ساکنان دارد. رعایت هندسه و تناسبات، موقعیت قرارگیری و محیط پیرامون در ایجاد جذابیت فضای باز برای انسان تاثیر بسیاری دارد. بر هم زدن تناسبات بین مقیاس فضا و ساختمانهای پیرامون می تواند اثرات منفی بر احساسات انسان نسبت به فضا بگذارد. هدف پژوهش حاضر تبیین الگوی چینشی مناسب برای بلوک های ساختمانی مجتمع مسکونی ایرداک، جهت ایجاد آسایش حرارتی ساکنان آن مجتمع می باشد. در همین راستا با جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و همچنین برداشت میدانی داده های سایت مذکور اقدام به سنجش پارامترهای آسایش حرارتی در حال توضع موجود کرده ایم. سپس در روز ۲۰ مرداد سال ۱۴۰۲ و در بازه ی زمانی ۸ صبح تا ۱۸ بعدازظهر با استفاده از داده های هواشناسی استخراج شده از سایت آب و هواشناسی تبریز در نرم افزار Envi-met به شبیه سازی این داده ها پرداخته ایم. نتایج حاصل از این شبیه سازی نشان داد که با افزایش میانگین ارتفاعی بلوک های ساختمانی، میزان سایه اندازی افزایش یافته و در نتیجه آن دمای هوا دچار کاهش شده و افراد حاضر در فضای باز احساس راحتی حرارتی خواهند داشت، همچنین با کاهش ارتفاع بلوک ها در مرکز سایت میزان آسایش حرارتی در کل مجموعه کاهش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

خرد اقلیم ، فضای باز ، مجتمع مسکونی ، اقلیم سرد