کهن الگویی در معماری (آرکی تایپی)

با توجه به اهمیت کهن الگوها (آرکی تایپها) در طراحی فضاهای معماری و تاثیر عمیق آنها بر ناخودآگاه جمعی، این پژوهش به بررسی نقش کهن الگوهای یونگی در معماری دانشگاه شهید چمران اهواز پرداخته است. کهن الگوها به عنوان نمادها و الگوهای فرهنگی، توانسته اند در طراحی فضاهای انسان ساخت جایگاه ویژه ای پیدا کنند. هدف پژوهش: هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و تحلیل کهن الگوهای مرتبط با عدد چهار و مفهوم دوگانه بالا-پایین در معماری دانشگاه شهید چمران اهواز و تبیین تاثیرات آنها بر طراحی و سازماندهی فضاهای دانشگاهی است. روش پژوهش: این تحقیق با استفاده از روش های تحلیل محتوای کیفی و نقد کهن الگویی انجام شده است. داده ها از طریق بررسی منابع و اسناد مرتبط با معماری دانشگاه، شامل مقالات علمی، کتب، پایان نامه ها و مستندات تاریخی جمع آوری شدند. سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل محتوای کیفی و نقد کهن الگویی مورد بررسی و تفسیر قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که کهن الگوهای مرتبط با عدد چهار و مفهوم دوگانه بالا-پایین به طور برجسته ای در معماری دانشگاه شهید چمران اهواز نمود یافته اند. اصولی همچون حیاط مرکزی، الگوهای چلیپایی و تقارن فضایی، نشان دهنده تاثیر عمیق کهن الگوهای فرهنگی و تاریخی بر طراحی و سازماندهی فضاهای دانشگاهی است. این الگوها نه تنها به پایداری و تداوم ارزش های فرهنگی و تاریخی در معماری کمک کرده اند، بلکه ارتباط عمیقی با هویت و ناخودآگاه جمعی جامعه ایرانی برقرار کرده اند.

کلیدواژه ها:

معماری ، آرکی تایپی ، الگوهای دیرینه ، نمادها ، سمبولیسم ، دانشگاه شهید چمران اهواز