حفاظت از انرژی داخلی ساختمان های مسکونی با استفاده از مصالح نوین در پوسته ساختمان با رویکرد معماری پایدار

ساختمان ها سهم قابل توجهی از انرژی مصرفی جهانی و انتشار گازهای گلخانه ای را به خود اختصاص می دهند، که نشاندهنده ضرورت یافتن راهکارهای پایدار برای کاهش این مصرف است. با وجود پیشرفت های اخیر، بهره گیری موثر از مصالح نوین در پوشش های ساختمان، به ویژه در مناطق گرمسیری، همچنان با چالش هایی همراه است. این مقاله بر مصرف بالای انرژی در ساختمان های مسکونی و تاثیر روش های قدیمی ساخت و عایق بندی ناکافی بر انتشار گازهای گلخانه ای تمرکز دارد. هدف پژوهش، بررسی جامع عملکرد، کارایی، تاثیرات اقتصادی و زیست محیطی، تکنیک های بازسازی، و چالش های استفاده از شش نوع مصالح نوین است. یافته ها نشان می دهد که این مصالح می توانند نقش مهمی در بهبود عملکرد حرارتی ساختمان ها، کاهش مصرف انرژی برای سرمایش و گرمایش، و کاهش انتشار دی اکسید کربن ایفا کنند. با این حال، تاثیر این مواد به شرایط آب و هوایی و روش های اجرایی بستگی دارد. از جمله چالش های موجود می توان به هزینه های اولیه باال، عدم اطمینان از عملکرد بلندمدت، دشواری های اجرایی، و محدودیت در استفاده گسترده اشاره کرد. این پژوهش با مرور پیشرفت های اخیر و تحلیل اثرات زیست محیطی و اقتصادی، دیدگاه های ارزشمندی را در اختیار ذینفعان قرار می دهد و بر نیاز به مطالعات بیشتر برای غلبه بر محدودیت ها و توسعه راه حل های ساختمانی پایدار تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

مصالح نوین ، معماری پایدار ، پوشش ساختمان ، پوسته ساختمان ، انرژی ، مسکن پایدار