درآمدی بر گونه شناسی معماری بومی و مسکونی روستای سنتی قروه در شهرستان ابهر

این مقاله به گونه شناسی معماری مسکونی روستای سنتی قروه در شهرستان ابهر می پردازد. اهمیت این موضوع بیشتر از آن رو است که این روستا با داشتن قدمت تاریخی و فرهنگی و با بهره گیری از مواهب و قابلیت های محیطی و اقلیمی، فنون طراحی و معماری و بکارگیری بهینه مصالح ساختمانی به مثابه یک سکونتگاه بومی پایدار عمل می کند. از این رو، درک و فهم چگونگی این مطلب علاوه بر نکات علمی و آموزشی ارزنده، می تواند به بازتولید فضاهای مسکونی و معماری کمک نماید. مقاله حاضر در چارچوب فرایند توسعه مجتمع های مسکونی به صورت پیمایشی انجام و علاوه بر آمار و اطلاعات و نقشه های موجود، از مصاحبه حضوری، تنظیم و تکمیل پرسشنامه، طبقه بندی و برداشت های میدانی از ۵۳ گونه مسکونی همراه با بیان تصویری بهره می گیرد.

کلیدواژه ها:

گونه شناسی ، بازتولید مسکن ، معماری بومی ، روستا ، توسعه پایدار