تبین نقش معماری و فضا در ایجاد انسجام اجتماعی و ارتقا کیفیت زندگی در باغ های ایرانی (نمونه موردی باغ فین کاشان و باغ چهلستون و مقایسه آنها با هم از نظر ارتقا کیفیت زندگی)

این مقاله به بررسی پویایی های معماری و فضایی باغ فین در کاشان و چهل ستون اصفهان، دو نمونه از طراحی باغ ایرانی، برای درک تاثیر آنها بر انسجام اجتماعی، پایداری محیطی و حفظ فرهنگی در بافت های شهری می پردازد. این مطالعه با استخراج از یک تحلیل فرضی که بینش های تاریخی را با چالش های شهری مدرن ترکیب می کند، بر ارتباط یکپارچه سازی محیط های طبیعی و ساخته شده برای ایجاد فضاهایی که سلامت اکولوژیکی، رفاه جامعه و تداوم فرهنگی را ارتقا می دهند، تاکید می کند. اصول طراحی باغ ها که حول محور مدیریت آب، تنوع زیستی و فضاهای اشتراکی متمرکز شده اند، درس های بی زمانی را برای طراحی شهری معاصر ارائه می دهند، که نشان می دهد خرد باستانی می تواند نوآوری های شهری آینده را آگاه کند. از طریق یک رویکرد نظری، این مقاله جهت گیری هایی برای تحقیقات آینده پیشنهاد می کند، با تاکید بر نیاز به روش شناسی میان رشته ای، اکتشاف نوآوری های فناوری در طراحی پایدار، و اهمیت مشارکت جامعه در برنامه ریزی شهری. این یافته ها از تعادل هماهنگ بین طبیعت و انسانیت، میراث و نوآوری حمایت می کند و طرحی را برای محیط های شهری پایدار، منسجم و غنی از فرهنگی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

باغهای ایرانی ، انسجام اجتماعی ، پایداری زیست محیطی ، طراحی شهری ، میراث فرهنگی ، مدیریت منابع آب