نقش خودتنظیمی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان

هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش و اهمیت خودتنظیمی در دستیابی دانش آموزان به موفقیت تحصیلی است. در دنیای امروز که پیچیدگی های آموزشی و حجم اطلاعات رو به افزایش است، تنها برخورداری از توانایی های شناختی بالا برای موفقیت در فرآیندهای یادگیری کفایت نمی کند؛ بلکه دانش آموزان نیازمند مجموعه ای از مهارت ها و راهبردها هستند که آن ها را قادر سازد تا یادگیری خود را به طور موثر مدیریت و کنترل کنند. خودتنظیمی به عنوان فرآیندی فعال و سازنده که طی آن یادگیرندگان اهدافی برای یادگیری خود تعیین کرده و سپس تلاش می کنند تا افکار، احساسات، رفتارها و محیط خود را برای رسیدن به این اهداف هدایت و تنظیم نمایند، نقشی محوری در موفقیت تحصیلی ایفا می کند. این فرآیند شامل مولفه های مختلفی نظیر برنامه ریزی، سازماندهی، مدیریت زمان، استفاده موثر از راهبردهای یادگیری، نظارت بر درک خود، خودارزیابی، جستجوی کمک و مدیریت انگیزش و هیجانات مرتبط با یادگیری است. پژوهش های متعددی نشان داده اند که دانش آموزان دارای سطوح بالای خودتنظیمی، عملکرد تحصیلی بهتری دارند، در یادگیری مطالب پیچیده موفق ترند، پشتکار بیشتری از خود نشان می دهند و در مواجهه با مشکلات تحصیلی انعطاف پذیرتر عمل می کنند. نتایج این تحقیق نیز تاییدکننده این نقش حیاتی است و نشان می دهد که تقویت مهارت های خودتنظیمی در دانش آموزان می تواند به بهبود قابل توجهی در عملکرد تحصیلی و پیامدهای مثبت دیگر نظیر افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب تحصیلی منجر شود. بنابراین، توجه نظام آموزشی به آموزش و پرورش مهارت های خودتنظیمی در کنار انتقال دانش، امری ضروری برای تربیت دانش آموزانی موفق و مادام العمر یادگیرنده است.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، موفقیت تحصیلی ، دانش آموزان