تغییرات پهنه سدهای غرب افغانستان و تاثیر آن بر منابع آبی چاه نیمه های زابل در بازه زمانی ۳۰ ساله با استفاده از سنجنده TM ماهواره لندست ۵ و سنجنده OLI و TIRS ماهواره لندست ۸

استخراج پهنه آبی در بخش های غربی افغانستان از طریق تصاویر سنجش از دور راهی کارآمد برای پایش منابع آب و تاثیر آن بر منابع آبی شرق ایران به خصوص چاه نیمه های سیستان و بلوچستان به شمار می آید. در این تحقیق از سنجنده OLI ماهواره لندست ۸ و سنجنده TM ماهواره لندست ۵، شاخص های طیفی تفاوت نرمال شده آب (NDWI)، شاخص اصلاح شده تفاوت نرمال شده آب (MNDWI)، شاخص تفاوت نرمال شده رطوبت (NDMI)، شاخص استخراج خودکار آب (AWEI)، شاخص جدید آب (NWI)، و شاخص نسبت آب (WRI) برای استخراج پهنه های آبی استفاده شده است. مقادیر حاصل از تمامی شاخص ها به نتایج مشابهی دست یافته اند. پهنه سد ارغنداب در بدترین حالت تنها ۴۴/۲ کیلومتر مربع کاهش یافته و شاخص NDMI نشان از افزایش ۶۵/۰ کیلومتر مربعی در منابع رطوبتی این سد داشته است. لیکن سطح چاه نیمه های جنوب زابل از ۹۴/۵۵ کیلومتر مربع به ۸۲/۱۷ کیلومتر مربع کاهش یافته که کاهشی معادل ۱۲/۳۸ کیلومتر مربع را نشان می دهد. این امر نشان از کاهش شدید سطح چاه نیمه ها دارد. این امر باعث ساطع شدن دمای بیشتر در مناطق خشک شده گردیده است. لیکن دمای حداقل از ۴۷/۱۷ درجه به ۸۷/۱۱ درجه سانتیگراد کاهش یافته که کاهشی معادل ۹۵/۱ درجه سانتیگراد را تجربه کرده است. شاخص LST با تمامی شاخص ها دارای همبستگی منفی بوده و بیشترین همبستگی مربوط به شاخص NWI به میزان ۹۴۱/۰- در سال ۱۹۹۴بوده است. کمترین میزان همبستگی نیز به میزان ۶۵/۰- مربوط به شاخص NDMI به دست آمد.

کلیدواژه ها:

ارغنداب ، کجکی ، چاه نیمه ، پهنه آبی ، سیستان و بلوچستان