نیاز دمایی مراحل مختلف رشدی سن گندم Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera: Scutelleridae)

سن گندم، Eurygaster integriceps مهمترین آفت گندم و جو در سراسر آسیای غربی و مرکزی است. در این مطالعه اثرات دما بر رشد و بقای مراحل مختلف سن گندم بررسی شد. نیاز دمایی برای هر مرحله به طور جداگانه تعیین شد تا مبنای یک مدل فنولوژی برای بهبود کنترل شیمیایی فراهم شود. روش رگرسیون خطی استاندارد و روش ایکموتو و تاکای برای مدل سازی رشد مراحل مختلف رشدی سن گندم در دماهای ثابت برای تعیین آستانه پایین دما (T۰) و نیازهای دمایی (درجه روز ،DD) مقایسه شدند. روش ایکموتو و تاکای برازش بهتر و کمترین خطای استاندارد را برای پارامترهای مورد نظر داشتند. بنابراین، مدل ایکموتو و تاکای برای برآورد پارامترهای بحرانی، آستانه دمای پایین (T۰) و نیاز دمایی برای مراحل مختلف رشدی سن گندم انتخاب شد. دمای آستانه پایین تخمین زده شده با روش ایکموتو و تاکای برای تخم ، پوره سن ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ به ترتیب ۲۲۶/۱۶، ۷۶۱/۱۴، ۶۴۵/۱۶، ۶۷۵/۲۰، ۴۸۹/۲۱ و ۲۲۹/۱۹ درجه سلسیوس بود. نیاز دمایی به ترتیب ۲۲۴/۵۱، ۲۷۹/۳۴، ۰۱۷/۶۱، ۳۶۵/۳۳، ۴۷۷/۳۴ و ۹۸۱/۶۹ روز-درجه بود. نتایج این مطالعه ممکن است برای پیش بینی پویایی جمعیت سن گندم مفید بوده و اطلاعاتی در مورد این آفت مهم ارائه می کند که ممکن است برای مدیریت آن مفید باشد.

کلیدواژه ها:

پویایی چمعیت ، آستانه دمای پایین ، نیاز دمایی ، روز-درجه