تعیین کننده های اجتماعی - جمعیتی سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت سالمندان (مطالعه موردی سالمندان شهر شیراز)

این مقاله به بررسی سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت و تعیین کننده های اجتماعی- جمعیتی آن در میان سالمندان شهر شیراز می پردازد. داده ها با استفاده از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه ساخت یافته و به شیوه مصاحبه با ۴۰۰ نفر از سالمندان ۶۰ ساله و بالاتر گردآوری شده است. یافته ها نشان داد سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت سالمندان شهر شیراز در سطح متوسط است. همچنین شاخص سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت برحسب عوامل اجتماعی و جمعیتی متفاوت بوده است. نتایج مدل های رگرسیونی نشان داد که متغیرهای حمایت اجتماعی, خودکارآمدی سلامتی؛ تحصیلات، وضعیت سلامتی خودادراک،جنس، سطح توسعه محله, رفتارهای سلامتی نامه انجمن جمعیت شناسی ایران پیشین، ادراک پیری و ترتیبات زندگی» عوامل مهم و تعیین کننده سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت می باشند. در این میان, بیشترین تاثیرگذاری مربوط به حمایت اجتماعی بوده است. متغیرهای مذکور، در مجموع, حدود ۶۴ درصد واریانس متغیر وابسته را تبیین کرده اند. بعلاوه, مدل های تحلیل مسیر نیز نشان داد که علاوه بر متغیرهای مذکور که تاثیری مستقیم بر سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت داشته اند متغیرهایی نظیر هویت طبقاتی، وضعیت شغلی، درآمد. قومیت. سن و محل تولد نیز بطور غیرمستقیم، آن را تحت تاثیر قرار داده اند.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، ارتقای سلامت ، حمایت اجتماعی ، خودکارآمدی ، وضعیت سلامت ادراک شده ، سالمندان ، شیراز