پیوند سنت و نوسازی در افزایش سن ازدواج: نمونه ایرانیان ترکمن

معمولا الگوی سنی ازدواج در میان اقوامی مانند ایرانیان ترکمن الگویی زودرس شناخته شده است.به عبارت دیگر غالبا قومیت را به عنوان نیرویی از نیروهای سنت،عامل کاهش سن ازدواج دانسته اند.در این مقاله برای برریس این مسئله،ابتدا مروری برآثار مردم شناختی و گزارش های منتشر شده دربارهء سن ازدواج در میان ایرانیان ترکمن داشته و سپس از روی منابع آماری موجود،مانند سرشماری ها و آمارگیرهای نمونه ای در مناطق سکونتی ترکمن ها به ویژه شهرستان ترکمن به تحلیل این واقعه پرداخته ایم. این بررسی نشان می دهد که اگرچه در گذشته ازدواج زودرس در میان این مردم و به ویژه زنان نسبتا شایع بوده،ولی در چند دههء اخیر متوسط سن ازدواج هر دو جنس به طور قابل توجهی افزایش یافته است و زنان و مردان به طور متوسط در سنین نسبتا بالایی وارد زندگی زناشویی می شوند. به نظر می رسد که عامل نوسازی برافزایش سن ازدواج ترکمن ها تاثیر داشته است،چنان که افزایش سن ازدواج از زمانی شدت می گیرد که برخی از مشخصه های نوسازی مانند سواد در میان آنها رونق یافته است.اما در حقیقت،برخی هنجارهای سنتی حاکم برازدواج مانند پدیدهء درون همسری و رسم پرداخت شیربها از طرف خانوادهء داماد در ترکیب با میزان های بالای سواد در اثر جریان نوسازی و میزان های بالای بیکاری در اثر به هم خوردن ساختارهای اقتصادی و اجتماعی نیز تاثیر عمده ای در افزایش سن ازدواج این مردم داشته است.

کلیدواژه ها:

سن ازدواج ، سنت ، نوسازی ، ترکمن ، ایران