واکاوی جایگاه روان شناسی محیطی در بهبود کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی

همواره توجه به محیط های اجتماعی کودکانی که دارای اختلال نارسایی توجه هستند از دیدگاه روان شناسی محیطی مورد توجه دانشمندان و پژوهشگران بوده است. ازآنجائی که درمان این اختلال با تکیه بر دارو و مشاوره بوده است، اما محیط نیز نقشی موثر در این زمینه دارد. این اختلال، واکنش رفتاری غیرطبیعی و شایع در دوران کودکی است که دارای علائم بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری در بیمار میباشد و از طرفی منجر به بروز مشکلاتی میشودکه فرد رادرزندگی واجتماع دچار مشکل میسازدو منجر به ایجاد مشکلات اجتماعی میگردد. دراین میان روان شناسی محیطی به عنوان اصلی مهم درایجاد محیطی متناسب برای بهبود این اختلال، رویکرد موردنظر در این تحقیق می باشد. روش تحقیق این مقاله، روش ترکیبی توصیفی – تحلیلی و کیفی روان شناسی محیط است. در نهایت می توان گفت روان شناسی محیطی راهبردهای هدفمند را برای الگوی معماری محیط هایی بافاکتورهای بهبوداختلال نارسایی توجه/بیش فعالی در کودکان پیشنهاد میدهد. از جمله راهبردهای طراحی محیطی مانند اختصاص محیط مختص کودک،درنظرگیری نور طبیعی و ارتباط بصری،درنظرگیری فرم های ساده با رنگ های روشن،جداسازی فضای عمومی باخصوصی و درنظرگیری مونیتورینگ،درنظرگیری محیط های بازی درفضای باز و سبز را می توان ذکر کرد.

کلیدواژه ها:

روان شناسی محیطی ، اختلال نارسایی توجه ، کودکان بیش فعال ، محیط ورفتار.