برهم کنش صلح سازی و عدالت انتقالی در دوره پس از درگیری های داخلی

صلح ­سازی و عدالت انتقالی از جمله فرایندهای مداخله­ ای قلمداد می ­شوند که در جوامع جنگ زده در دوره پس از درگیری بسیار حائز اهمیت هستند و مناسبات آنان با یک­دیگر شایسته توجه است. اساسا همواره، چالش انتقام و بخشش یعنی عدالت کیفری از یک سو و آشتی ملی از سوی دیگر، وجود داشته است. در خصوص بر­هم­ کنش صلح ­سازی و عدالت انتقالی، نظراتی متمایز، متعارض و حتی متناقض مطرح شده است. سطور پیش رو بر آن شده است تا به برهم ­کنش صلح­ سازی و عدالت انتقالی در دوره پس از درگیری نظر بدوزد. در مقاله پیش رو نشان داده شده است که این دو با یکدیگر ارتباط دارند و به طور موازی در وضعیت­ های درگیری با هم به پیش می­روند. به فراخور موضوع مورد بحث، تحقیق حاضر یک تحقیق توصیفی-تحلیلی است و از طریق روش کتابخانه ­ای صورت گرفته است. صلح و عدالتی که با مداخله و ورود صلح­بانان و نیروهای خارجی صورت می­گیرد (اصطلاحا صلح و عدالت بالا به پایین) متفاوت از صلح و عدالت محلی و بدون ورود و مداخله خارجی (اصطلاحا صلح و عدالت پایین به بالا) است و همیشه نتایج مشابهی ندارند. از این رو است که عدالت انتقالی و صلح ­سازی، نه تنها در تضاد با هم نیستند بلکه با یک­دیگر مرتبط دانسته می­شوند. با این­حال، نتایج حاصل از بررسی رابطه عدالت انتقالی و صلح ­سازی حاکی از آن است که این دو فرایند به دلیل پرداختن صرف به خشونت­ های گذشته موجب شده است عدالت اقتصادی-اجتماعی یا رفتارهای روزمره عادی و اجتماعی به حاشیه رانده شود.

کلیدواژه ها:

برهم کنش ، صلح ، صلح سازی ، عدالت ، عدالت انتقالی