ارزیابی ریسک خوردگی خطوط لوله گاز طبیعی مبتنی بر جمعیت با تحلیل پوششی داده ها

پیاده سازی نظام ایمنی خطوط لوله گاز طبیعی با در نظر گرفتن ریسک خوردگی یکی از مهم ترین رویکردهای توسعه ایمنی در صنعت گاز به حساب می آید. دو مقوله بنیادی در ریسک، احتمال و پیامد می باشد. هرگونه اقدامی در جهت بهبود و کنترل ریسک موجب خواهد شد سرمایه گذاری و یکپارچگی خطوط لوله بهبود یابد و امکانات بالقوه، پراکنده و نهفته در صنعت برای توسعه ایمنی به کار گرفته شود. لذا تحقیق حاضر با درک این مهم به دنبال ارزیابی ریسک خوردگی خطوط لوله گاز طبیعی با تحلیل پوششی داده ها می باشد. در این راستا محدوده ۲۲۸۳ متری خط لوله با ریسک بالا با جمعیت ۴۹۵ نفر از شاخه ۱۰۵ الی ۲۴۲ خط لوله یک شهرک صنعتی در ۲۰ سگمنت در ۹ شرکت به عنوان نمونه آماری پژوهش مورد مطالعه قرار گرفت که با ترکیب وزنی دو متغیر «پیامد جمعیتی خوردگی خطوط لوله گاز طبیعی از خروجی نرمافزار ALOHA و احتمال وقوع ریسک خوردگی خطوط لوله گاز طبیعی با روش باوربیزین» به عنوان نهاده مدل و متغیر اولویت ریسک خوردگی به عنوان ستاده ارایه شده است. نتایج نشان داد سگمنت های «۴۱، ۴۱ و ۴۱» به عنوان پرریسکترین ناحیه در مناطق صنعتی شناسایی شد و راهکارهایی نیز برای بهبود و پیشگیری از حوادث ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، خوردگی ، خطوط لوله گاز طبیعی ، جمعیت ، تحلیل پوششی داده ها