رابطه رهبری اخلاقی با رضایت شغلی معلمان روستایی دوره ابتدایی شهرستان آزادشهر

مقدمه: یکی از عواملی که می تواند باعث افزایش عملکرد فرد در محیط کاری و در نتیجه رضایت شغلی شود، رهبری اخلاقی است. رهبری اخلاقی یکی از زیرشاخه های رفتارهای اخلاقی است که اخیرا در سازمان ها به مسئله مهمی تبدیل شده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی با رضایت شغلی معلمان روستایی دوره ابتدایی شهرستان آزادشهر در سال ۱۴۰۳ صورت گرفت. روش: روش پژوهش حاکم بر تحقیق از لحاظ ماهیت روش همبستگی بود که در زمره تحقیقات غیرآزمایشی قرار می گیرد. جامعه پژوهش شامل کلیه معلمان روستایی ابتدایی شهرستان آزادشهر می باشد که تعداد آن ها ۳۷۳ نفر است. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی مورگان (۱۹۷۰) تعداد ۱۹۸ نفر مشخص شد و از آزمودنی ها خواسته شد به مجموعه ای از سوالات دو پرسشنامه رهبری اخلاقی (عبادی فر، ۱۳۸۸) و رضایت شغلی (مینه سوتا، ۱۹۹۵) بود، پاسخ دهند. روش نمونه گیری در این تحقیق، روش تصادفی طبقه ای می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (نمودارها، اندازه های گرایش به مرکز و اندازه های پراکندگی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی) استفاده شد. نتایج: رضایت شغلی بر اساس رهبری اخلاقی قابل پیش بینی است. از آن جایی که سطح معنی داری آزمون ضریب همبستگی برای سنجش رابطه بین رهبری اخلاقی و رضایت شغلی از سطح معنی داری (۰۱/p<۰) کمتر شده است؛ با ۹۹% اطمینان می توان گفت بین رهبری اخلاقی و رضایت شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: مسئولین آموزش و پرورش شهرستان آزادشهر، با برگزاری دوره های ضمن خدمت برای معلمان و ارائه آموزش های مناسب به آنان، رضایت شغلی را در بین آنان افزایش دهند. کلید واژه: رهبری اخلاقی, رضایت شغلی، روستایی، معلمان ابتدایی

کلیدواژه ها:

رهبری اخلاقی ، رضایت شغلی ، روستایی ، معلمان ابتدایی