آزمون اثرات تنش مالی بر نااطمینانی سیاست پولی ایران باوجود نقش حکمرانی دولت در رژیمهای رکود و رونق

در این مطالعه به دنبال آزمون تنش مالی و نااطمینانی سیاست پولی ایران باوجود نقش حکمرانی دولت در رژیمهای رکود و رونق هستیم. برای این منظور با استفاده از مدل تحلیل مولفه های اصلی (PCA) در بخش اول، شاخص تنش مالی محاسبه و در بخش دوم با بکارگیری مدل چرخشی و تغییر رژیم مارکوف سوئیچینگ (MS) اثر متغیرهای مطالعه طی بازه زمانی ۱۳۷۵ تا سال ۱۴۰۱ به شکل سالانه مورد بررسی واقع گردید. براساس وزن های به دست آمده، بخش پولی و مالی بیشترین تاثیر را در ایجاد تنش مالی دارد. بعد از آن بخش ارزی و بازار سهام تاثیرات بعدی را دارند. در میان متغیرها نیز نرخ ارز آزاد بیشتر تاثیر را بر تنش مالی در اقتصاد ایران دارد، بعد از آن درآمد نفتی به تولید ناخالص ملی، نسبت پول به نقدینگی، نسبت مخارج دولت به تولید ناخالص ملی و نرخ بهره واقعی بیشترین تاثیر را بر تنش مالی در اقتصاد ایران دارند، همچنین براساس نتایج تخمین مدل مارکوف، به ازای یک درصد افزایش در تنش مالی و قیمت نفت به ترتیب؛ ۳۶ و ۲۷ واحدی عدم اطمینان سیاست پولی افزایش می یابد. همچنین کیفیت حکمرانی و حجم تجارت در دوران رونق منجر به کاهش ۸ و ۱۲ واحدی عدم اطمینان سیاست پولی می شوند.

کلیدواژه ها:

تنش مالی ، نااطمینانی سیاست پولی ، حکمرانی دولت ، رکود و رونق ، مدل تغییر رژیم مارکوف سوئیچینگ