شناسایی و اولویت بندی عوامل خطر حوزه لجستیک زنجیره تامین به منظور مدیریت بحران با رویکرد یکپارچه فازی

زمینه و هدف رویدادهای اخیر جهانی مانند همه گیری کووید-۱۹، جنگ ها، شوک های جمعیتی و غیره، به قرنطینه، تعطیلی کارخانجات، تغییر در تقاضا، عدم قطعیت ها و اختلال در زنجیره تامین منجر شده است. ازاین رو اختلال در حوزه لجستیک به عنوان بخشی از زنجیره تامین مواد غذایی، ممکن است؛ بهبود عرضه و امنیت غذایی را دچار چالش کند. در چنین حالتی شناسایی دقیق و موثر تهدیدها برای پیش گیری از آسیب پذیری به این حوزه ضروری است. بنابراین هدف این تحقیق شناسایی و ارزیابی مهم ترین عواملی است که حوزه لجستیک را تهدید می کند. روش برای این منظور از تحلیل پارتو و یک رویکرد یکپارچه فازی شامل تجزیه و تحلیل طبقه بندی شده (MICMAC) و مدل سازی ساختاری تفسیری کل (TISM) استفاده شده است. یافته ها باتوجه به بررسی های انجام شده از تحقیق های قبلی و براساس بازخورد کارشناسان، ۱۶ عامل در ابتدا شناسایی و پس از به کارگیری تحلیل پارتو، ۱۲ عامل برای تجزیه و تحلیل بعدی انتخاب شدند که بلایای طبیعی (R ۹)، سوء مدیریت در انتخاب تامین کننده (R ۱۲)، اعتصاب حمل و نقل (R ۱۵)، کمبود کارکنان ماهر (R ۱۴) و حداقل مصرف سوخت (R ۱) از مهم ترین عوامل هستند. نتیجه گیری انتظار می رود این تحقیق علاوه بر توسعه و افزایش تاب آوری حوزه لجستیک در آتی، به مدیران و سیاست گذاران برای تصمیم گیری صحیح راهبردی و در نتیجه دست یابی به اهداف توسعه پایدار کمک کند.

کلیدواژه ها:

Fuzzy theory ، Supply chain ، Logistics ، Resilience ، Crises ، Risk reduction ، تئوری فازی ، زنجیره تامین ، لجستیک ، تاب آوری ، بحران ها ، کاهش ریسک